.

.
.
ببین میخوام یه پیزی بگم بهت ولی حساس نشیا !
امسال اگه خودت رو هم گره بزنی به سبزه فایده نداره !
تو خودت کمپانی نحسی هستی !  
.
.
.
سبزه رو از سفره بگیر / ماهی را با خودت بیار
وقتشه بیرون بزنیم / سیزدهمین روز بهار

.
.
.
الهی قربونت برم که انقدر نازی ! مثل سبزه ی عید میمونی
انشالله این سیزده به در بجای سبزه انقدر گره بزننت که دیگه باز نشی
به هر صورت سکه دو رو داره !

.
.
.
سلام خوبی ؟ یه چیزی میخواستم بگم
پارسال اون همه سبزه گره زدی هیچی نشد
بیا امسال درخت گره بزن شاید فرجی شد !  
.
.
.
یه آرزو بکن: –>///////
حالا یه سبزه گره بزن
ایشالا بهش برسی !!!
.
.
.
تو رو خدا فردا جایی قرار نداز میخوام سیزده رو فقط با تو باشم
آخه با بدون تو اصلا صفا نداره
اینم از دروغ سیزده من !
.
.
.
اگه قرار باشه دروغ سیزده رو در مورد من بگی چی میگی؟
قبل از اینکه برای یکی دیگه بفرستی جواب منو بده

.
.
.
دمت گرم بابا.خیلی با حالی
اولین گوسفندی هستی که دلت طاقت اورد و سبزه ها رو تا سیزده نخوردی !
.
.
.
و تو میروی ، بی من ، که گره بزنی ، سبزه ی تمام خاطره هامان را
و دور کنی از خودت ، تمام مرا . . .
سیزده فرصت خوبی است
برای دور کردن نحسی

روز دروغهای شاخدار را به صاحب اصلی این روز
یگانه معنا کننده ی واژه ی “دروغ” در جهان هستی و جانشین خلف پینوکیو
تبریک و تهنیت عرض می نماییم !
.
.
.
آهای سیزدتون بدر
دشمناتون در به در
رفقاتون گل به سر
گرفتاریاتون زود بدر
خوشیهاتون هزار برابر

.
.
ساقی گل و سبزه بس طربناک شده ست / دریاب که هفته‌ی دگر خاک شده ست
می نوش و گلی بچین که تا در نگری / گل خاک شده ست و سبزه خاشاک شده ست
(با آرزوی روزی شاد در کنار طبیعت)  
.
.
.
نمی دونم چی شد سیزده بدر شد / گوشم از جیغ و داد و نعره کر شد
به یاد تعطیلات رفته از دست / غم و غصه کنارم همسفر شد
از آجیل شب عید مونده تخمه / تموم پسته ها زیر و زبر شد
رو پیچ و تاب سبز سبزه ی عید / گره از بخت ما هم کور تر شد
عروس تنگ من ، زندانی عید / از آن قصر بلوریش به در شد
دروغ سیزده هر ساله ی ما / عجب عیدی به نیکویی بسر شد !

.
.
.
با سلام
کلاسهای آموزشی سبزه گره زنی آغاز شد !
گره ازدواج
گره کنکور
گره جدایی !
گره ملوانی !
دوبل گره !
گره کور !
با تضمین بروارده شدن آرزو !
(گارانتی تا سیزده سال بعد !)  
.
.
.
به غروب ۱۳بدر فک کن . . .
(ستاد زهرمار سازی عید) !
.
.
.
رو پیچ و تاب سبز سبزه ی عید
گره از بخت ما هم کور تر شد
دروغ سیزده هر ساله ی ما
عجب عیدی به نیکویی بسر شد !